Naturalne czy syntetyczne? – modowe materiałoznawstwo

Wielkimi krokami zbliża się okres wyprzedaży, podczas którego ciekawe rzeczy można znaleźć w bardzo atrakcyjnych cenach. Warto, oprócz kwestii wizualnych, analizować także skład metek, by wybierać materiały o najlepszych właściwościach. W tym pomóc ma właśnie obecny wpis 🙂

“Naturalne czy syntetyczne – modowe materiałoznawstwo” – Film

***

“Męska szafa – instrukcja obsługi” – Jak szybko i bez wysiłku wejść w świat mody męskiej

Dziś jest najlepszy czas na udoskonalenie swojego wizerunku i odświeżenie garderoby. Mozolne przeszukiwanie blogów, frustracje z popełnianych błędów i wykuwanie na blachę zasad odchodzi w zapomnienie właśnie teraz, wraz z premierą tej właśnie książki. Od celu dzielą Cię jedynie chwile spędzone na przyjemnej lekturze.

“Męska szafa” jest kompendium wiedzy, dzięki któremu zbudujesz kompletną garderobę i to bez wychodzenia z domu. Start w ten szeroki temat nigdy dotąd nie był tak prosty, a wszystko dzięki wiedzy, który przekuliśmy w jeden kompletny poradnik wypełniony wyłącznie przydatną dla Ciebie treścią:

• 60 przedmiotów niezbędnych w codziennej szafie
• 100 gotowych ubiorów na każdą okazję i porę roku, tak na dobry początek
• 100 stron przydatnej wiedzy o ubraniach i wizerunku
• Wiele łatwych do przyswojenia ciekawostek i porad
• Baza linków do produktów obecnych w książce, które możesz od razu kupić
• Wyjątkowa oprawa, ale to trzeba zobaczyć i poczuć, żeby zrozumieć

Kup teraz na http://sklep.dandycore.pl/ i ciesz się swoją własną przemianą!

***

1. Wełna

Wpis: “Swingin’ Suits“

Włókno naturalne uzyskiwane z sierści rozmaitych zwierząt. W zależności od gatunku, z którego sierści powstał materiał, wełna bywa określana różnymi nazwami handlowymi:

• owca – merynos, szewiot
• wielbłąd – kamel
• lama – alpaka
• koza – moher, kaszmir
• królik – angora

Wełna w postaci surowej, czyli wprost ściągniętej ze zwierzęcia (tzw. runo lub strzyża) towarzyszyła człowiekowi od jego łowieckich początków, a tkaniny podobne do znanych nam dziś były wytwarzane na Bliskim Wschodzie już w starożytności. Włókno wełniane posiada wiele pożądanych cech, mi.n. karbikowatość (falistość włókien), która nadaje powstałej tkaninie puszystość i miękki chwyt. Ze względu na zwierzęce pochodzenie posiada znakomite właściwości termoizolacyjne, higroskopijne (odprowadzanie wody), oraz zdolność pochłaniania promieni UV. Na minus wełnie można zaliczyć wynikające z trójwymiarowej struktury “gryzienie” oraz dość wysoką zdolność do filcowania się i pillingowania (kuleczkowania).

2. Bawełna

Wpis: “Błękit nie-bazowy”

Najpopularniejszy w chwili obecnej surowiec tekstylny, uzyskiwany z włókien otaczających nasiona rośliny o tej samej nazwie (Gossypium). Włókna bawełny są drobne, elastyczne i przyjazne dla skóry, a ich duża przewiewność zapewnia komfort noszenia w ciepłe dni. Ze względu na fakt, że w przypadku bawełny można używać wysokich temperatur prania i prasowania, jest ona bardzo higieniczna. Cechuje ją wysoki stopień absorbowania wilgoci, która równomiernie odprowadzana jest do otoczenia. Jak większość naturalnych materiałów ma tendencję do dużej gniotliwości.

3. Len

Wpis: “Betonowe safari”

Ten letni klasyk w kontekście materiałów znany były już w późnej starożytności, a wzmianki o uprawie tej rośliny w starożytnym Egipcie pojawiają się w Księdze Wyjścia. Początkowo stosowany  jako materiał malarski, ze względu na swe właściwości, szybko zyskał uznanie jako tkanina odzieżowa możnych. Przełomowym w kontekście lnu stał się wiek XIX, kiedy to wynaleziono metodę przędzenia włókien lnianych na mokro, która nadawała tkaninie elegancki wygląd. Len ze względu na swa przewiewność i właściwości absorbcyjne świetnie przyczynia się do termoregulacji organizmu w upalne dni, ma dość sztywny chwyt, nie włochaci się i jest odporny na zabrudzenia. Wykazuje właściwości antybakteryjne, dlatego też jest dobrym wyborem dla alergików. Zwolenników eko-rozwiązań ucieszy fakt, że jest w pełni biodegradowalny. Nie lubi prasowania, które pozbawia go jego matowego sznytu, nadając mu bardzo intensywny połysk. W końcu zaś gniecie się w stopniu, w jakim nie robi tego żadna inna tkanina. Jedni postrzegają to za wadę, inni za zaletę. Całym sercem znajduję się grupie tych drugich 🙂

4. Jedwab

Wpis: “Sposób na niepogodę”

Od samych początków istnienia aż do dziś uznawany za jeden z najszlachetniejszych materiałów. Sekret wytwarzania jedwabnej przędzy skrzętnie skrywany był w granicach Imperium Chińskiego, by jak głosi legenda, zostać stamtąd wydartym przez dwóch bizantyjskich mnichów. Białkowe włókno potrzebne do wytwarzania jedwabiu pozyskuje się z kokonu jedwabnika morwowego lub dębowego, w zależności od preferowanej przezeń diety. Powstały materiał charakteryzuje szlachetny połysk, gładkość i śliskość, a także chłodny chwyt. Jedwab jest materiałem bardzo miękkim w dotyku, cienkim, a zarazem bardzo elastycznym, przez co odpornym na zagniecenia. Dzięki składowi swych włókien tkanina ta jest szczególnie przyjazna dla skóry, przez co rekomendowana jest osobom z problemami natury dermatologicznej.

5. Wiskoza

Wpis: “Szary zestaw koordynowany – sposób drugi”

Włókna wiskozowe powstają w wyniku chemicznej obróbki celulozy, pozyskiwanej z oczyszczonej masy drzewnej, głównie sosnowej, świerkowej lub bukowej. W swych właściwościach wiskoza podobna jest do bawełny, w dotyku zaś – jedwabiu. Ze względu na naturalne pochodzenie jest ona materiałem oddychającym i wyrównującym różnice temperatur. Z powodu jej miękkości i elastyczności, a także dość niskiego kosztu produkcji, jest często wykorzystywanym materiałem podszewkowym.

6. Liocel/Tencel

Liocel jest materiałem, który, tak jak wiskoza, powstaje w procesie obróbki włókien celulozowych, jednakże różni się ona na poziomie wykorzystanych substancji a także powstałych w procesie właściwości. Liocel produkowany jest głównie na terenie USA (gdzie dystrybuowany jest pod alternatywną nazwą Tencel) .  W porównaniu do metody rozpuszczania celulozy na wiskozę, sposób uzyskiwania tencelu jest znacznie bardziej przyjazny dla środowiska, gdyż stosowany w nim rozpuszczalnik jest nietoksyczny i może być ponownie wykorzystywany, a sam liocel, poddany kompostowaniu, ulega rozłożeniu w przeciągu sześciu tygodni. Odzież z tencelu łączy w sobie zalety bawełny i wiskozy: oddycha, pochłania wilgoć, jest wytrzymała, nawet wtedy, gdy jest wilgotna. Poważną wadą liocelu jest jego słaba absorpcja barwników naturalnych, przez co w tym celu trzeba używać barwników chemicznych, które niekiedy mogą być szkodliwe dla zdrowia. Produkcja tencelu jest dwa razy droższa niż wiskozy – jest to spowodowane wysoką ceną półfabrykatów oraz małą dostępnością. Często występuje on jako materiał domieszkowy, w większości przypadków do bawełny.

7. Modal

Materiał ten, będąc kolejną pochodną obróbki włókien bukowej celulozy, szturmem zdobył sobie miejsce w przypadku wyrobów bieliźniarskich, coraz bardziej wypierając zeń bawełnę. Nie jest to przypadkiem, gdyż modal charakteryzuje szereg zalet: potrafi pochłaniać do 50% więcej wilgoci niż bawełna, ma gładką, delikatną i niezwykle przyjemną w dotyku strukturę, nie mechaci się, jest odporny na spieranie i kurczenie się, ma subtelny atłasowy połysk, a także nie wymaga prasowania, gdy umiejętnie się go suszy. Z tego powodu najczęściej używa się go do produkcji wspomnianej już wcześniej bielizny, jak również odzieży sportowej.

8. Acetat

Acetat jest kolejnym już z kolei produktem chemicznego przetwarzania celulozy. Płatki celulozowe wrzucane są do acetonu, który je rozpuszcza, po czym do powstałej mieszaniny dodaje się olej mineralny, który zapobiega sklejaniu i elektryzowaniu się materiału. Następnie przy użyciu małych dysz z płynu formuje się włókna, a po odparowaniu zeń acetonu uzyskuje się gotowy produkt. Z wyżej wymienionych powodów jest on chętnie używanym materiałem podszewkowym, a jego niski koszt produkcji podnosi jego atrakcyjność w oczach producentów.

9. Ramia

Po nazwą ramii kryje się włókno łykowe pozyskiwane z łodyg różnych tropikalnych roślin z rodziny pokrzywowych. Włókna te charakteryzują się poprzecznym, nerkowatym układem, co zapewnia im wysoką odporność mechaniczną, elastyczność i rozciągliwość. W produkcji konfekcji stosuje się najczęściej ramię jako domieszkę do bawełny czy lnu, np. w przypadku widocznej na zdjęciu marynarki.

10. Poliester/Poliamid/Elana/Nylon

Wpis: “Inspektor po pracy”

Codziennie wiele tysięcy poliestrów oddaje życie,  byśmy mogli nosić na sobie tkaniny techniczne. Na serio zaś, poliester jest materiałem syntetycznym, powstałym wskutek syntezy estrów. Do jego produkcji używa się głównie substancji ropopochodnych, a sam materiał znajduje szerokie zastosowanie w produkcji różnorodnych rzeczy – od tekstyliów po butelki PET. Włókna poliestru charakteryzują się niską chłonnością wilgoci, przez co bardzo szybko wysychają (co doceniają producenci odzieży sportowej i przeciwdeszczowej). Niewątpliwymi zaletami poliestru jest jego lekkość, łatwość pielęgnacji, stabilność włókien zapewniająca utrzymanie formy, możliwość ponownego przetwarzania, a także odporność na zagniecenia. Główną wadą tego syntetycznego materiału jest jego niska oddychalność, przez co ubrania z poliestru lub zawierające jego domieszkę charakteryzuje obniżony, w stosunku do materiałów naturalnych, komfort noszenia. W kwestii właściwości między poliestrem a poliamidem nie ma różnic,  występują one na poziomie procesu technologicznego. Nazwa elana zaś zarezerwowana została dla konfekcji garniturowej, w której to, w postaci mieszanki z wełną, tzw elanowełny, do niedawna jeszcze była ulubionym materiałem rodzimych krawców.

11. Akryl

Włókno syntetyczne wprowadzone do obiegu w USA w 1947 r. Z roku na rok jego produkcja wzrasta, wypierając tym samym naturalną wełnę, do której jest łudząco podobny. Dzianina akrylowa posiada miękki chwyt, jest sprężysta i posiada dobre właściwości termoregulacyjne, jest także bardzo tania, co jest głównym powodem jej rosnącej popularności wśród producentów konfekcji. Największą wadą tego materiału jest tendencja do szybkiego mechacenia się, przez co wyroby z akrylu bardzo szybko się niszczą. Po dokonaniu swego modowego żywota taka zużyta rzecz nie posłuży nam za dobrze nawet jako ścierka do podłogi, gdyż niska higroskopijność skutkuje bardzo słabym stopniem wchłaniania wody. Ponadto akryl charakteryzuje bardzo duża skłonność do ładowania elektrostatycznego, przez co tkanina sypie iskrami przy ściąganiu i zakładaniu.

12. Elastan/Spandex

Powyższymi nazwami określane są syntetyczne polimery zawierające w swym składzie grupę amidową, dzięki której charakteryzują się bardzo dużą elastycznością i dużą wytrzymałością na rozciąganie. Włókna tego materiału używa się do wytwarzania całej gamy sztucznych rodzajów tkanin (np. rajstop), najczęściej jednak stanowią one kilkuprocentową domieszkę do naturalnej tkaniny. Rozwiązanie to jest bardzo często stosowane w przypadku ubrań w kroju slim i skinny, w których zastosowanie np. sztywnej, stuprocentowej bawełny mogłoby wpłynąć na obniżenie komfortu noszenia.