Jest w człowieku coś takiego, co nakazuje mu gromadzić różne rzeczy w dużych ilościach, nazywając to kolekcjonowaniem. W czasach wczesnej podstawówki moją uwagę zajmowały dwa opasłe klasery, wypełnione po brzegi różnorodnymi znaczkami pocztowymi, później ich miejsce zajęły wszelkiego rodzaju dodawane do chipsów tazo (na czele z kultowymi pokemonami) oraz naklejki z gum do żucia. Niektóre z tych zbiorów mam do dziś.
Kiedy rozpocząłem swoja przygodę ze sklepami z używaną odzieżą na powrót z kilkuletniego letargu obudziła się we mnie żyłka kolekcjonera. I tak jak gromadzenie przeze mnie wszelkiego rodzaju ubrań nie może zostać określone mianem ich kolekcjonowania, tak w przypadku krawatów można użyć tego określenia. Dlaczego? Bo kolekcjonowanie jest czynnością samą w sobie, kolekcjonowane przedmioty mogą, aczkolwiek nie muszą, nie mieć jakiegokolwiek praktycznego zastosowania. Sam w swojej kolekcji posiadam modele, których pewnie nie założę, jak i takie, które na swój moment jeszcze poczekają – ale to właśnie fakt ich posiadania, możliwość napawania się ich widokiem w każdej chwili, a także zaprezentowania ich innym osobom daje powód ku kolejnym zakupom. Blog daje mi świetną okazję do zaprezentowania kilkunastu, wg mnie, najlepszych modeli.
Przyjemnym nie tylko dla mnie, ale i dla mojego portfela aspektem kolekcjonowania krawatów jest ich cena, która, jak dotąd, zamyka się w przedziale od czterdziestu groszy do trzech złotych. Nie jest to kwota wygórowana, biorąc pod uwagę fakt, iż sklepowe ceny krawatów wykonanych z naturalnych materiałów jak jedwab, bawełna lub wełna idą od kilkudziesięciu złotych wzwyż. Poliestrowe, nienaturalnie błyszczące się potworki przez przyzwoitość wyłączę z tej kalkulacji. Jedyną niedogodnością związaną z ich kupowaniem jest często konieczność przekopywania się przez morze powiązanych lub poplątanych ze sobą krawatów, ciasno wypełniających pojemne, metalowe kosze. Myślę jednak, że wizja pokaźnej oszczędności jest odpowiednią rekompensatą włożonego wysiłku.
Od lewej: Hugo Boss, Craigmill (wełna), Christian Dior, Tie Rack, Buttler and Webb, J. Crew
Od lewej: Batistini, Lanvin, Tie Rack x2, Eterna, Dressmann, Zara (wełna)
W środku: Olymp
Istnieją zasady, które stawiają jedwabne krawaty na szczycie drabiny formalności, wykluczając w ten sposób stosowanie ich w zestawach typu casual. Ja jednak jestem wziętym krawaciarzem, ogromnie lubię ten element garderoby, który, będąc tak bardzo męskim, zawsze kojarzył mi się z okazywaniem pewności siebie, zaangażowania oraz świadomości swojego ubioru. W doborze ubioru kieruje się zasadą, iż jeśli coś dobrze wygląda, to warto to nosić. A ręcznie wykonane z naturalnych materiałów krawaty wyglądają piekielnie dobrze.
Przy okazji krawatów warto wspomnieć o ciekawej pozycji wydawniczej pt.:”85 sposobów wiązania krawata, czyli węzeł węzłowi nierówny” autorstwa Thomasa Finka i Yonga Mao. Obaj panowie są z wykształcenia fizykami, co nie jest przy tej publikacji bez znaczenia, gdyż postanowili podejść do problemu wiązania krawata matematycznie: tytułowe 85 sposobów wiązania krawata to maksymalna liczba węzłów, jakie można (teoretycznie) osiągnąć. Książka przedstawia również zupełnie niematematyczną historię krawata, zawiera również precyzyjne instrukcje wiązania poszczególnych węzłów. Szczerze polecam wszystkim entuzjastom tego elementu męskiej garderoby 🙂
*Nazwa ta powstała w drugiej połowie lat siedemdziesiątych XX-go wieku jako nazwa handlowa. Jej wprowadzenie łączyło się z prowadzona w tamtych czasach akcją poszukiwania i popularyzacji polskich odpowiedników wyrazów, cechujących się zagranicznym pochodzeniem.
fajna kolekcja, a co myślisz na temat muszek? 😉
Nigdy nie posiadałem muszki z prawdziwego zdarzenia, gdyż, jak już zaznaczałem, jestem z krwi i kości krawaciarzem. Muszki wydają mi się nieco konserwatywne, choć utrzymujący się od kilku sezonów trend, by stosować je w stylizacjach typu casual zdaje się tej tezie przeczyć. Może kiedyś się do nich przekonam, na ten moment jednak jestem raczej na nie 🙂
Świetny krawat Buttler and Webb. Zazdroszczę kolekcji 🙂 Uwielbiam krawaty jednak ostatnio bliżej mi do much 🙂
This is so cool dear,unique and stylish! I love your posts,check out my new!
I’d love to, but your profile is blocked 🙂
podziwiam
dziekuje za komentarz i zapraszam ponownie :))
rzeczywiście sporo tego masz:)
Starałem się wybrać najlepsze, mam ich więcej, a z czasem na pewno będzie ich jeszcze przybywać 🙂
Łał, imponująca kolekcja 🙂
Muszę przyznać że bardzo dobra kolekcja 😉
Pozdrawiam i zapraszam 😉
świetna kolekcja :>
dzięki za komentarz!
obserwuję! zapraszam ponownie do mnie (i do obserwowania) na:
http://www.veraspop-upworld.blogspot.com
Nie ma to jak kupowanie krawatów na wagę:) Mam tatę- pasjonata tej części garderoby, więc jak nie wiem co mu kupić na prezent to kupuję krawat (choć wtedy się nawet czasem wykosztuję:)) Osobiście jednak podobają mi się przede wszystkim tak zwane “śledzie”.
Pozdrawiam właściciela ładnej kolekcji:)
wow! naprawdę masz tego dużo 🙂 ciekawe wzory, ja z kolei lubię kolekcjonować okulary :))
Świetny męski blog ! Ciekawie piszesz o swoich zainteresowaniach i obsesjach na punkcie krawatów. I popieram jesteś bardzo ekonomiczny i przy tym zdobywasz wspaniałe perełki 😉 Pozdrawiam i obserwuje !
Czy Autor może zdradzić w jakim mieście znajduje tyle fajnych rzeczy w sh? W moich stronach znalezienie czegoś niezrobionego z poliestru w takich sklepach graniczy z cudem.
Oczywiście, nie jest to tajemnicą – Tą skarbnicą jest Wrocław 🙂
Rewelacyjny blog; odkryłem dzisiaj. 😉 Przed dwoma tygodniami wypatrzyłem świetny krawat właśnie w lumpeksie – 1,5 zł 🙂 Nie mógłbym założyć niewypranego, ale po zabiegu przypomina kupkę nieszczęścia. Cóż, będę próbował przywrócić go do życia. Dobrej niedzieli!
Dziękuję serdecznie za miłe słowa! Czyszczenie chemiczne w przypadku krawatów a sh odpada, gdyż zwyczajnie się nie opłaca – ja zazwyczaj po prostu je wietrzę 😀
Polecam nockę w zamrażarce. Ale pod warunkiem, że nic w niej nie wydziela zapachu, bo potem wietrzenie przez 3 dni 🙂
Uwielbiam zwisy męskie ozdobne 😉 każdy mężczyzna powinien móc pochwalić się taką kolekcją!